H1 | Waarom we hier bijeen zijn

“Het menselijk leven staat grove versimpelingen niet toe en het is juist belangrijk de dingen in hun ingewikkelde onderlinge samenhang te bekijken. Het beste perspectief op de wereld is datgene wat ons blikveld verruimt, niet datgene wat het vernauwt.”

H2 | Gehoorzaam en opstandig

Spinoza: Het doel van politiek is niet om te heersen, maar om de veiligheid te garanderen waarbinnen iedereen zich kan ontplooien, ontwikkelen en vrij bewegen. Het doel van politiek is dus in feite de vrijheid.

H3 | Wie heeft het hier voor het zeggen?

Hobbes: Mensen verkiezen een leider uit angst voor de chaos van zelfleiderschap.

Zo is het, Marat.
Zo ziet zij jouw revolutie.
Ze hebben kiespijn,
en hun tanden moeten getrokken worden.

Hun soep is aangebrand,
ze roepen om betere soep.
Een vrouw vindt haar man te klein
en wil een langere.
Een man vindt zijn vrouw te mager
en wil een rondere.
De schoenen van een man knellen,
maar die van zijn buurman zitten comfortabel.
Een dichter raakt zijn poëzie kwijt
en zoekt wanhopig naar nieuwe beelden.
Urenlang gooit een visser zijn lijn uit —
waarom bijten de vissen niet?

En zo sluiten ze zich aan bij de revolutie,
denkend dat de revolutie hen alles zal geven —
een vis,
een gedicht,
een nieuw paar schoenen,
een nieuwe vrouw,
een nieuwe man,
en de beste soep ter wereld.

Dus bestormen ze alle bolwerken,
en daar staan ze dan.
En alles is precies hetzelfde:
geen vis die bijt,
mislukte verzen,
knellende schoenen,
een uitgeputte en stinkende partner in bed,
en de soep aangebrand.

En al dat heldendom
dat ons naar de riolen dreef —
nou, we kunnen erover vertellen aan onze kleinkinderen,
als we überhaupt kleinkinderen hebben. — PETER WEISS, Marat-Sade