Info
Titel: Godverdomse Dagen op een Godverdomse Bol
Auteur: Dimitri Verhulst
Verschenen: 2008, België
Inhoud
Tragikomische recapitulatie van de geschiedenis van de mensheid. “Alle begin is moeilijk. Kijk maar. ’t Kruipt uit het water zonder om te zien. ’t Zou nog een laatste blik kunnen werpen op de oceanen, heimwee voelen uit eerbied, maar dat doet ’t niet.”
Verhulst laat het lijken alsof de hele geschiedenis van de mensheid een tragisch gevolg is van de keuze uit het water te stappen.
De mens wil het gewoon naar zijn zin hebben. Na de uitvinding van het uurwerk wordt de zandloper niet weggeworpen, want ‘die kan nog altijd worden gebruikt voor gezelschapsspelletjes’. We kachelen maar door zonder om te kijken. Zo zijn we nou eenmaal. We pakken wat we pakken kunnen, we martelen wie we niet begrijpen, zijn overtuigd van ons gelijk.
Het slot is de atoombom die valt, met als slotzin: ‘En de bigbands spelen mambo’. Doet me denken aan het boek: ‘Amusing ourselves to death’ van Neil Postman.